15 juni 2015

Districten Deurne en Borgerhout moeten verkeerssituatie rond scholen Te Boelaerpark samen aanpakken

De verkeerssituatie rond heel het Te Boelaerpark, waarin onder meer de Vlinderboomschool gevestigd is moet door de districten Borgerhout en Deurne samen aangepakt worden.  Anders is het enkel wachten op het volgende zware ongeval met jonge schoolgaande kinderen.  De oudervereniging van de Vlinderboom en Groen Borgerhout zijn in elk geval in actie geschoten.
Zie artikel GVA van vandaag:
http://www.gva.be/cnt/bljva_01730463/oudervereniging-vlinderboom-en-groen-borgerhout-vragen-opnieuw-verkeerslichten-aan-gitschotellei
Het betreft volgende straten (en hun zijstraten) in Borgerhout en Deurne rond het Te Boelaerpark waar er ingangen zijn die naar de school leiden:
Artur Matthyslaan, Jozef Verbovenlei, Boekenberglei, Van Hersbekelei, Cruyslei, Gitschotellei, Karel De Preterlei en de Karel van de Woestijnelei.

09 juni 2015

Duo-interview co-voorzitters Groen Deurne: Mieke Vogels en Bob Reijnders samen sterk in Deurne

“We moeten blijven investeren in dromen”
Meer dan dertig jaar ervaring naast een jong vat vol enthousiasme. Groen-boegbeeld Mieke Vogels heeft er in Deurne sinds kort met Bob Reijnders een co-voorzitter bij. Samen zetten ze de lijnen uit en bereiden ze Groen-Deurne voor op de generatiewissel die voor de deur staat. En het gaat goed: het ledenaantal groeit, de strijdvaardigheid zit er dik in. “Onze samenleving botst op haar grenzen en dat stimuleert de creativiteit”, klinkt het eensgezind. “Er broeit iets, we staan op een keerpunt. Ringland is daar een mooi voorbeeld van. Als groene partij moeten we de motor zijn van de dromen die groeien van onderuit.”
De verontwaardiging over het huidige centrumrechtse beleid maakt de drang om het anders te doen groot. Het geloof in een groenere, sociale toekomst is rotsvast. ‘Het kan anders’ is de boodschap die ook vanuit Deurne klinkt. “We leven in een tijd die zichzelf voorbij holt”, zegt Bob. “De druk die we onszelf opleggen is enorm: een mooi huis, een job die veel geld en aanzien oplevert, de hipste kleren, een verre reis hier, een citytrip daar … alles moet perfect zijn om te voldoen aan het ideaalbeeld. Er is geen ruimte meer om te falen en dat maakt veel mensen ongelukkig. Toen ik enkele jaren geleden door een moeilijke periode ging en mijn job verloor, ben ik noodgedwongen veel bewuster gaan leven. Doordat ik het financieel niet makkelijk had, ging ik nadenken over de manier waarop ik in het leven stond. Ik ging andere prioriteiten stellen. Vind ik het normaal om vijftig uren per week te werken? Word ik daar gelukkig van? Veel mensen worden versmacht door de standaarden die ze zichzelf opleggen.”
Bob besefte dat het ook anders kon. Wat minder hollen, wat meer ademruimte, meer vrijheid. Om zijn visie kracht bij te zetten, besloot hij zich te engageren voor Groen. Twee maanden voor de verkiezingen van mei 2014 kwam hij in het campagneteam van Antwerpen terecht. “Het was meteen ‘vollen bak’, maar ik voelde me er helemaal op mijn plaats”, herinnert hij zich alsof het gisteren was. “Ik kwam mensen tegen die ik anders nooit zou hebben ontmoet. Mensen die op dezelfde manier in het leven stonden, die met dezelfde vragen zaten. Dat gaf me veel vertrouwen. Toen Mieke en Kristien (Kristien Dhondt, de secretaris van Groen Deurne, nvdr) me vroegen om lid te worden van de kerngroep in Deurne, hoefde ik niet lang na te denken.”
Hoe voelt het om in de voetsporen te treden van een politiek boegbeeld als Mieke Vogels?
Bob: “Het doet me ongelooflijk veel deugd om op zo’n korte tijd zoveel vertrouwen te krijgen. En het is een fantastische kans om het voorzitterschap samen met Mieke op te nemen. Ik moet nog veel leren, maar ik kan leunen op sterke schouders. Walter Verbruggen (districtsraadslid en voormalig schepen in Deurne, nvdr) is al bijna twee  decennia één van de sterkhouders in de districtsraad. Karen Maes (districtsraadslid en secretaris van Groen Antwerpen, nvdr) is een groot talent vol ambitie. En met Kristien hebben we de meest geweldige secretaris die je je kan dromen. Zij is onze vertrouwenspersoon en zorgt voor de samenhang in onze ploeg. Ze slaagt er ook als geen ander in nieuwe leden een welkom gevoel te geven. Onze leden zijn allemaal vrijwilligers, het is belangrijk dat je ze ruimte geeft om hun ding te doen zonder ze te veel te pushen. Kristien heeft een goed oog voor dit soms precaire evenwicht. Als toekomstig voorzitter neem ik daar een voorbeeld aan. Politiek is een wereld van ego’s, er lopen enkel mensen rond met een uitgesproken mening. Ik wil alle leden de ruimte geven om die mening op een respectvolle manier te uiten.”

Mieke, je hebt meer dan dertig jaar meegespeeld op het hoogste politieke toneel. Wat betekent de lokale politiek voor jou?
Mieke: “Ik heb er nooit een geheim van gemaakt dat ik het meeste voldoening heb gehaald uit de vijf jaar dat ik schepen was in Antwerpen. Ik heb in die periode veel kunnen realiseren. Op districtsniveau is dat anders. Deurne is vaak afhankelijk van wat er in de stad wordt beslist. Maar dat betekent niet dat je er geen rol van betekenis kan spelen. Walter is al achttien jaar actief op districtsniveau, waarvan twaalf jaar als schepen. Ik kijk met veel respect naar de manier waarop hij die functie invult. Walter is een man van het volk, hij hoort en voelt wat er leeft. Mensen willen een aanspreekpunt hebben, een gezicht zien. Dat is de kracht van het lokale niveau.”
Bob knikt enthousiast. “Tijdens de campagne heb ik gevoeld hoe belangrijk het is om de straat op te gaan. Dat wil ik meer doen: infoavonden organiseren, debatteren, tussen de mensen staan. Er borrelt van alles van onderuit, dat voelen we iedere dag. Het is toch prachtig dat een idee als Ringland is ontstaan op café?! Bedacht door enkele vrienden die filosofeerden over een betere toekomst voor Antwerpen. Uitgetekend op een bierviltje en enkele maanden later goed voor meer dan 11.000 man op straat. Ik word daar emotioneel van.”

Betekent Ringland de start van een nieuwe periode voor Antwerpen?
Mieke: “We botsen op de grenzen van de groei en de zwakkeren blijven achter. Maar de tegenbeweging is volop op gang aan het komen. Ik zie heel veel solidariteit groeien van onderuit. Kijk maar naar de deelinitiatieven en samenhuisprojecten die als paddenstoelen uit de grond schieten. Daaruit blijkt dat het ook anders kan, en dat stemt me heel positief. Ringland is zo mooi omdat het zo concreet omschreven en berekend is. Wat eerst een droom leek, wordt daardoor plots haalbaar. Ik ben er ook van overtuigd dat echte verandering vanuit de steden zal groeien. Steden worden als eerste geconfronteerd met alle uitdagingen van deze tijd: lawaai, verkeer, vervuiling, overbevolking, gebrek aan openbare ruimte … Die problemen zetten aan tot creativiteit en nieuwe ideeën. Groen heeft de belangrijke taak hier de woordvoerder van te zijn. In het Oosterweel-dossier speelt Wouter Van Besien die rol op een heel geloofwaardige manier.”

Bob: “Groen moet blijven investeren in die dromen. Ringland is een mooi voorbeeld, maar ik denk bijvoorbeeld ook aan de slimme kilometerheffing of het basisinkomen. Dergelijke ideeën gaan nu misschien tegen de stroom in, maar binnen een paar jaar ziet iedereen dat ze zo zot nog niet zijn. Zo gaat het vaak met de ideeën van Groen. Wij hebben de plicht vooruitstrevend te zijn, dat is de reden dat ik voor Groen kies.”
Mieke: “Na het trauma van 2003 zijn we als partij terughoudender geworden. Ik vind het belangrijk om soms dingen op tafel te leggen om het debat te starten. Over het autobezit om maar iets te noemen. We hebben altijd gezegd dat we het autogebruik moeten afremmen en niet het autobezit. De gemiddelde wagen rijdt 55 minuten per dag. Dat betekent dat hij meer dan 23 uur per dag stilstaat en enkel ruimte inneemt. Je moet  vandaag de vraag durven stellen of het tot de kerntaken van een overheid behoort om ervoor te zorgen dat er voor iedere auto een gratis parkeerplaats voor de deur beschikbaar is? Moeten we het aantal parkeerplaatsen niet beperken tot één per gezin? Of kunnen we, zoals in Den Haag, het autobezit koppelen aan het bezit van een inpandige parkeerplaats? Dergelijke discussies moeten we durven voeren. In een stad als Antwerpen is er een ware strijd gaande om de openbare ruimte. Met het huidige N-VA-bestuur is het ondenkbaar om ook maar iets van die ruimte af te nemen van koning auto. Je zou die ruimte ook net zo goed anders kunnen inrichten, in functie van spelende kinderen, bijvoorbeeld.”

Een ander heikel dossier in Deurne is de luchthaven …
Mieke: “Met Groen hebben we altijd gezegd dat het luchtverkeer om milieuredenen en lawaaioverlast moet worden teruggedrongen. Tijdens de onderhandelingen voor de Vlaamse regering in 1999 was ‘Deurne Dicht’ één van onze breekpunten. Na lang onderhandelen hebben we toen een compromis gesloten met de liberalen en de socialisten om van Deurne een kleine businessluchthaven te maken in functie van de haven en de diamantsector. Dit onder de uitdrukkelijke voorwaarde dat de luchthaven zelf bedruipend zou worden zodat er geen belastinggeld meer naartoe zou gaan. Hoewel deze afspraken nooit zijn herzien, krijgt de huidige uitbater het van deze centrumrechtse regering gedaan om er opnieuw een commerciële luchthaven van te maken. Deze regering blijft vandaag dus belastinggeld pompen in een luchthaven die al twintig jaar verlieslatend is, en dit omwille van één bedrijf. Dit dossier tart alle verbeelding.”
Bob: “Het is ook ongelooflijk jammer als je kijkt naar wat de mogelijkheden zijn. Wat een ruimte daar ligt, op een zucht van de stad. In Berlijn pakken ze het helemaal anders aan. De oude Tempelhof-luchthaven is er nu terug van de mensen. Aan het gebied zelf is niets veranderd. De oude landingsbanen worden er gebruikt om op te fietsen, te wandelen, te skaten, te vliegeren … noem maar op. Het bruist er van het leven en op het domein geven mensen samen vorm aan nieuwe initiatieven. Ik geloof erg in de kracht van mensen. Geef hen toch wat meer vertrouwen. Je zal zien dat als je het domein van de luchthaven van Deurne terug aan het volk geeft, er iets moois uit groeit.”
Mieke, betekent de komst van Bob jouw afscheid van de politiek?

Mieke: “De verantwoordelijkheid van Bob is groot, want we staan in Deurne voor een generatiewissel. Verschillende vaste waarden zullen er na de verkiezingen in 2018 niet meer bij zijn. Gelukkig staan er verschillende jonge mensen klaar om het roer over te nemen. Het is mee aan Bob om die ploeg verder uit te bouwen. Het is een enorme luxe dat we die uitdaging samen kunnen aangaan. In de politiek krijg je niet vaak de kans om je kennis en ervaring geleidelijk door te geven. Meestal is het van de ene dag op de andere gedaan. Het is de bedoeling dat Bob het voorzitterschap in de toekomst overneemt, maar we nemen hier rustig de tijd voor. En wat mezelf betreft? Ach, ik ben al meer dan dertig jaar lid van Agalev en Groen. Ik zal dit ook altijd blijven. Eigenlijk ben ik niet zo bezig met de toekomst. Zet mij in waar ik nodig ben, dat is mijn filosofie … En als dat niet gebeurt, dan dring ik mezelf wel ergens op (lacht aanstekelijk).”